Asperger syndrome سندرم آسپرگر یک اختلال رشدی

سندرم آسپرگر یک اختلال رشدی است که با مشکلات در تعامل اجتماعی و ارتباطات و همچنین الگوهای محدود و تکراری رفتار و علایق مشخص می شود.

در نظر گرفته می شود که در انتهای خفیف تری از طیف اوتیسم قرار دارد.

افراد مبتلا به سندرم آسپرگر ممکن است در درک نشانه های اجتماعی مشکل داشته باشند و ممکن است با ایجاد و حفظ دوستی ها مشکل داشته باشند.

آنها همچنین ممکن است در ارتباط غیرکلامی مانند برقراری تماس چشمی یا تفسیر حالات چهره و زبان بدن مشکل داشته باشند.

علاوه بر مشکلات اجتماعی، افراد مبتلا به سندرم آسپرگر ممکن است علاقه شدیدی به موضوعات یا موضوعات خاص داشته باشند و ممکن است در رفتارها یا روال های تکراری شرکت کنند.

سندرم آسپرگر رسما به عنوان یک تشخیص جداگانه در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) در سال 2013 حذف شد و اکنون به عنوان بخشی از دسته وسیع‌تر اختلال طیف اوتیسم (ASD) در نظر گرفته می‌شود.